Gezondheid en welzijn zijn fundamentele prioriteiten in de wereld waarin we leven. Daarom is het essentieel om aandacht te besteden aan een van de belangrijkste pijlers van ons lichaam: het spijsverteringsstelsel. Een gezonde spijsvertering gaat niet alleen over het vermijden van maagklachten, het heeft ook een belangrijke invloed op ons welzijn in het algemeen.

Het spijsverteringsstelsel is een complex netwerk van organen, weefsels en micro-organismen die samenwerken om het voedsel dat we eten af te breken, essentiële voedingsstoffen eruit te halen en de resten af te voeren.⁽¹⁾ Wanneer ons systeem goed functioneert, voelen we ons energiek, vitaal en opgewekt. Via verschillende onderzoeken is bewezen dat een goede spijsvertering niet alleen belangrijk is voor lichamelijk comfort, maar ook voor emotioneel welzijn, geestelijke gezondheid en zelfs het immuunsysteem.^(2–4)

In onze huidige maatschappij komen spijsverteringsproblemen zeer vaak voor; ze bestaan onder meer uit een breed scala aan functionele symptomen zoals diarree en/of verstopping, winderigheid, moeilijke vertering en een opgeblazen gevoel.⁽⁵⁾ Naar schatting leven in de Europese regio meer dan 332 miljoen mensen met een spijsverteringsstoornis, volgens een rapport van de Europese vereniging voor gastro-enterologie (United European Gastroenterology, UEG).⁽⁶⁾ 
Ongetwijfeld heeft het leven met deze symptomen een belangrijke invloed op de kwaliteit van leven en kan het de dagelijkse activiteiten, werk, persoonlijke relaties en het emotionele welzijn verstoren van de mensen er last van hebben.^(7,8)

In dit kader heeft de darmmicrobiota, de gemeenschap van micro-organismen die zich in het spijsverteringskanaal bevinden⁽⁹⁾, de afgelopen tijd aanzienlijke aandacht gekregen. Het begrijpen van het belang van de microbiota en de relatie ervan tot spijsverteringsgezondheid heeft zich snel ontwikkeld en is uitgegroeid tot een actief en steeds uitgebreider onderzoeksgebied.

De darmmicrobiota speelt een essentiële rol bij de vertering en opname van voedingsstoffen, bij de stofwisseling, bij de productie van vitaminen en bioactieve stoffen en bij de regulatie van het immuunsysteem voor bescherming tegen ziekteverwekkers.^(3,10) Daarnaast heeft het interactie met het zenuwstelsel, via de darm-hersen-as, en beïnvloedt het de stemming, het gedrag en de hersencognitieve functie.⁽¹¹⁾

Een verstoring van de status van deze microbiële gemeenschap die zich in het spijsverteringskanaal bevindt, wordt dysbiose genoemd. Deze onbalans kan optreden door verschillende factoren zoals dieet, levensstijl, stress, medicatiegebruik (zoals antibiotica) en bepaalde medische aandoeningen. Wanneer dysbiose optreedt, is er sprake van een verstoring van de normale samenstelling van de darmmicrobiota. Vaak leidt dit tot een overgroei van schadelijke bacteriën en een afname van nuttige bacteriën.^(12,13)

De gevolgen van dysbiose zijn in verband gebracht met de ontwikkeling van spijsverteringssymptomen en -aandoeningen.⁽¹⁴⁾ Verschillende wetenschappelijke onderzoeken suggereren dat dysbiose gepaard gaat met inflammatoire darmziekte (zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa), prikkelbaredarmsyndroom (irritable bowel syndrome, IBS), allergieën, obesitas, naast een breed scala aan niet-spijsverteringsziekten zoals stofwisselingsziekten, ontstekingsziekten, neuropsychiatrische aandoeningen en auto-immuunziekten.^(15–21)

De herkenning van het belang van de darmmicrobiota heeft een gedachtenverschuiving teweeggebracht in de aanpak van spijsverteringsproblemen en heeft zijn potentieel aangetoond als reservoir van sensibele biomarkers als er een wijziging plaatsvindt.

Op deze wijze dient de darmmicrobiota als een analytisch instrument voor de spijsvertering en wordt deze als een belangrijke strategie beschouwd om een volledig beeld te geven van ieders spijsverteringsgezondheid, waardoor we geïnformeerde, gepersonaliseerde en effectieve besluitvorming kunnen bieden om de darmgezondheid en uiteindelijk het algehele welzijn te verbeteren. De samenstelling en diversiteit kunnen belangrijke aanwijzingen bieden over de staat van ons spijsverteringsstelsel en onze algehele gezondheid. Technologische vooruitgang heeft het mogelijk gemaakt om de samenstelling en het functioneren verder te onderzoeken en steeds meer de fundamentele rol te erkennen die de darmmicrobiota heeft voor de spijsverteringsgezondheid en het belang van het in evenwicht houden van dit ecosysteem.^(22-24)

Daarom is het aanpakken van dysbiose vanuit het perspectief van de darmmicrobiota essentieel voor het herstellen van de balans van het spijsverteringsstelsel en het bevorderen van de algehele gezondheid. 

Door het identificeren van specifieke microbiële aanwijzingen van verschillende spijsverteringsziekten en met behulp van kwantitatieve PCR-methodologie heeft GoodGut drie niet-invasieve fecale microbiële testen* ontwikkeld:

• Voor de preventie en verbetering van de darmgezondheid door de diagnose van dysbiose.
• Voor de positieve diagnose van prikkelbaredarmsyndroom.
• Voor de detectie van darmkanker.

GoodGut wil de darmmicrobiota introduceren als een nieuwe klinische standaard voor de preventie, diagnose en behandeling van spijsverteringsziekten, om de kwaliteit van leven te verbeteren van patiënten die erdoor getroffen zijn en te maken hebben met huidige gezondheidsproblemen door middel van innovatieve en krachtige oplossingen.

^{*Deze testen zijn alleen op medisch voorschrift verkrijgbaar.}

Referenties

^{1.    National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Disease. Your Digestive System & How it Works [Internet]. [geciteerd 24 mei 2024]. Beschikbaar op: https://www.niddk.nih.gov/health-information/digestive-diseases/digestive-system-how-it-works
2.    Appleton J. The Gut-Brain Axis: Influence of Microbiota on Mood and Mental Health. Integr Med Encinitas Calif. 2018 Aug;17(4):28–32. 
3.    Hou K, Wu ZX, Chen XY, Wang JQ, Zhang D, Xiao C, et al. Microbiota in health and diseases. Signal Transduct Target Ther. 2022 Apr 23;7(1):135. 
4.    Winter G, Hart RA, Charlesworth RPG, Sharpley CF. Gut microbiome and depression: what we know and what we need to know. Rev. Neurosci. 2018 Aug 28;29(6):629–43. 
5.    American College of Gastroenterology. Common Gastrointestinal (GI) Symptoms [Internet]. [geciteerd 24 mei 2024]. Beschikbaar op: https://gi.org/topics/common-gi-symptoms/
6.    The Lancet Gastroenterology & Hepatology. Tackling the burden of digestive disorders in Europe. Lancet Gastroenterol Hepatol. 2023 Feb;8(2):95. 
7.    Tielemans MM, Jaspers Focks J, Van Rossum LGM, Eikendal T, Jansen JBMJ, Laheij RJF, et al. Gastrointestinal Symptoms are Still Prevalent and Negatively Impact Health-Related Quality of Life: A Large Cross-Sectional Population Based Study in The Netherlands. Baradaran HR, redacteur. PLoS ONE. 2013 Jul 29;8(7):e69876. 
8.    Black CJ, Drossman DA, Talley NJ, Ruddy J, Ford AC. Functional gastrointestinal disorders: advances in understanding and management. The Lancet. 2020 Nov;396(10263):1664–74. 
9.    Thursby E, Juge N. Introduction to the human gut microbiota. Biochem J. 2017 Jun 1;474(11):1823–36. 
10.    Jandhyala SM, Talukdar R, Subramanyam C, Vuyyuru H, Sasikala M, Nageshwar Reddy D. Role of the normal gut microbiota. World J Gastroenterol. 2015 Aug 7;21(29):8787–803. 
11.    Morais LH, Schreiber HL, Mazmanian SK. The gut microbiota–brain axis in behaviour and brain disorders. Nat Rev Microbiol. 2021 Apr;19(4):241–55. 
12.    Petersen C, Round JL. Defining dysbiosis and its influence on host immunity and disease. Cell Microbiol. 2014 Jul;16(7):1024–33. 
13.    DeGruttola AK, Low D, Mizoguchi A, Mizoguchi E. Current Understanding of Dysbiosis in Disease in Human and Animal Models. Inflamm Bowel Dis. 2016 May;22(5):1137–50. 
14.    Singh R, Zogg H, Wei L, Bartlett A, Ghoshal UC, Rajender S, et al. Gut Microbial Dysbiosis in the Pathogenesis of Gastrointestinal Dysmotility and Metabolic Disorders. J Neurogastroenterol Motil. 2021 Jan 30;27(1):19–34. 
15.    Sadeghpour Heravi F. Gut Microbiota and Autoimmune Diseases: Mechanisms, Treatment, Challenges, and Future Recommendations. Curr Clin Microbiol Rep. 2024 Jan 16;11(1):18–33. 
16.    Pascal M, Perez-Gordo M, Caballero T, Escribese MM, Lopez Longo MN, Luengo O, et al. Microbiome and Allergic Diseases. Front Immunol. 2018;9:1584. 
17.    Anand N, Gorantla VR, Chidambaram SB. The Role of Gut Dysbiosis in the Pathophysiology of Neuropsychiatric Disorders. Cells. 2022 Dec 23;12(1):54. 
18.    Bandopadhyay P, Ganguly D. Gut dysbiosis and metabolic diseases. In: Progress in Molecular Biology and Translational Science [Internet]. Elsevier; 2022 [geciteerd 24 mei 2024]. p. 153–74. Beschikbaar op: https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S187711732200093X
19.    Santana PT, Rosas SLB, Ribeiro BE, Marinho Y, de Souza HSP. Dysbiosis in Inflammatory Bowel Disease: Pathogenic Role and Potential Therapeutic Targets. Int J Mol Sci. 2022 Mar 23;23(7):3464. 
20.    Kim GH, Lee K, Shim JO. Gut Bacterial Dysbiosis in Irritable Bowel Syndrome: a Case-Control Study and a Cross-Cohort Analysis Using Publicly Available Data Sets. Jacobs JL, redacteur. Microbiol Spectr. 2023 Feb 14;11(1):e02125-22. 
21.    Breton J, Galmiche M, Déchelotte P. Dysbiotic Gut Bacteria in Obesitas: An Overview of the Metabolic Mechanisms and Therapeutic Perspectives of Next-Generation Probiotics. Microorganisms. 2022 Feb 16;10(2):452. 
22.    Guo X, Huang C, Xu J, Xu H, Liu L, Zhao H, et al. Gut Microbiota Is a Potential Biomarker in Inflammatory Bowel Disease. Front Nutr. 2021;8:818902. 
23.    Zwezerijnen-Jiwa FH, Sivov H, Paizs P, Zafeiropoulou K, Kinross J. A systematic review of microbiome-derived biomarkers for early colorectal cancer detection. Neoplasia N Y N. 2023 Feb;36:100868. 
24.    Manor O, Dai CL, Kornilov SA, Smith B, Price ND, Lovejoy JC, et al. Health and disease markers correlate with gut microbiome composition across thousands of people. Nat Commun. 2020 Oct 15;11(1):5206.}